Қазақ әдеби тілінің негізін қалаушы Абай Құнанбайұлының өмірбаяны

Stan.kz қазақ ақыны, композитор, ағартушы, ойшыл, қоғам қайраткері, қазақ жазба әдебиетінің негізін қалаушы және оның алғашқы классигі, қазақ тілін орыс тілімен жақындастыру рухында мәдениет реформаторы, сондай-ақ ағартылған исламға негізделген еуропалық мәдениет реформаторы болған Абай Құнанбайұлының өмірбаянын ұсынады.

Қазақ әдеби тілінің негізін қалаушы Абай Құнанбайұлы 1845 жылы дүниеге келген. Бірақ, қазақтың бас ақынының туған күні әр деректерде әртүрлі беріледі. Оның туған күні юлиан күнтізбесі бойынша 29 шілде болса, григориан күнтізбесі бойынша 10 тамыз деп көрсетілген. Абайдың шын есімі –Ибрахим, бірақ әжесі Зере еркелетіп Абай деп атап кеткен. Абай Шығыс Қазақстан облысы, Абай ауданында Шыңғыс тауының баурайында дүниеге келді. Ол Шыңғыс тауын жайлаған атақты Тобықты руынан Ырғызбайдан тараған. Әкесінің есімі Құнанбай, атасы Өскембай, арғы атасы Ырғызбай. Құнанбай өз заманында атақты, беделді ақсүйетердің бірі болды. 19 ғасырдың соңында Құнанбай патша үкіметінің сайлауымен Қарқаралы ауданының аға сұлтаны болып бекітілді. Абайдың анасының есімі Ұлжан, ал әжесі Зере. Абай ауыл молдасының қолында оқып жүріп, кішкентай кезінен-ақ зеректігімен көзге түседі. Кейін ол Семей қаласында 3 жылдық медресе тәрбиесін алады.

Балалық шақта үйде ауыл молдасынан басталған тәрбие Семейдегі Ахмет-Риза молданың медресесінде жалғасты. Онда араб, парсы және басқа шығыс тілдері оқытылды. Сонымен қатар, Абай орыс мектебіне де барды. Бес жылдық оқу аяқталарда ол өлең жазуды бастайды. 13 жасынан бастап әкесі Құнанбай Абайды оқудан шығарып алып, ел басқару ісіне баулиды. 28 жасында Абай ел ісіне араласудан бас тартып, өзін тәрбиелеп, ғылым-біліммен айналысады. Бірақ, ол тек 40 жасынан бастап ересектерге арналған алғашқы өлеңдерін жаза бастайды. Абай үшін маңызды оқиға саяси қуғын-сүргінге ұшырап, жер аударылып келген Е. П. Михаэлис, Н. Долгополов, С. Гросспен арасу болды.

Ол Тарту қаласына жер аударылып, кейіннен Семейге ауыстырылған статистика басқармасында жұмыс істейтін Михаэлиспен танысып, дос болды. Михаэлистің ғылыми ағартушылық қызметі тікелей Қазақстанмен байласысты болған. Абай мен Михаэлистің таныстығы Семейдің қоғамдық кітапханасынан басталды. Олар, сол сәттен бастап бірнеше жыл қатарынан тығыз араласты.

Абайдың дүниетанымын қалыптастыруға шығыс ақындары мен ғалымдары ықпал етті. Ол гуманистік идея ұстанған Фирдоуси, Әлішер Навои, Низами, Физули, Ибн Сина сияқты ғалымдардың, сондай-ақ ресейлік классиктердің шығармаларын және тұтастай еуропалық әдебиеттерді көп оқыды. Ол Крылов, Лермонтов, Пушкин, Гёте және Байронның шығармаларын қазақ тіліне аударған.

Халық әні саналатын «Қарағы түнде тау қалғып» өлеңінің тарихына тоқталсақ, ол «Горы дремлют в тёмной ночи» өлеңінің аудармасы. Гете «Ночную песню странника» өлеңін жазып, Лермонтов оны орыс тіліне аударды. Ал, жарты ғасырдан кейін Абай бұл өлеңнің мазмұнын өзінің ана тілі, қазақ тіліне аударады.

Абай Құнанбаев қазақтар арасында орыс және еуропалық мәдениеттің таралуына үлес қосты. Ол біраз уақыт бойы ел билеу ісіне араласып, Қоңыр Көкше дейтін елге болыс болды.

Совет әдеби сыншыларының пікірінше, Абай өз руының кейбір әдет-ғұрыптарын әжуалап, «әйелдерді құлдыққа тарту мәселесіне» қатысты сөз сөйлеп, қарсы шықты. Ол «әлеуметтік зұлымдық пен надандыққа қарсы» болды.

Абай өлең жазуды 10 жасында «Кім екен деп келіп ем түйе қуған…» туындысынан бастаған. Ол қазақ поэзиясына мүлдем жаңа форма енгізген жаңашыл ақын. Оның «Көктем» (1890), «Жаз» (1886), «Күз» (1889), «Қыс» (1888) атты жылдың төрт мезгіліне арналған өлеңдері бар. Ал «Масғұт» (1887) және «Әзімнің әңгімесі» поэмаларының сюжеті шығыс классикалық әдебиетінің мотивтеріне негізделген. Ол қазақ өлеңдеріне жаңа қыр, өлеңдер мен поэтикалық формалар енгізді. Абай 170-тен астам өлең, 56 аударма мен «Қара сөздер» және поэмалар жазды.

Абай тек ақын емес, сондай-ақ композитор да болды. Оның бүгінгі таңда көпшілікке танымал жиырмадан астам әуенді құрды. Абайдың «Көзімнің қарасы» өлеңіне музыка қосылып, танымал халықтық ән болды.

Абай үш рет неке қидырған, ең үлкен бәйбішесі Ділдаға 16 жасында үйленген. Үлкен ұлы Ақылбай Абай 17 жаста болғанда туылды. Бірақ, бала Құнанбайдың кіші әйелі Нұрғанымның тәрбиесінде болды. Ділдадан туған балалардың есімі Ақылбай, Әкімбай, Әбдірахман, Мағауия, Күлбадан, Райхан.

Екінші рет үйленіп, сүйіп қосылған жары Әйгерімнің шын есімі – Шүкіман. Абай Әйгерімнің әнін естіп, ұнатып алған. Екеуі 1875 жылы шаңырақ көтерді. Әйгерімнен Тұрағұл, Мекайіл, Ізкәйіл, Кенже есімді балалары болды. Абайдың он баласы болған. Бірақ, Абайдың әмеңгерлікпен үйленген үшінші әйелі Еркежаннан баласы жоқ.

1868 жылы Әбдірахман есімді ұлды дүниеге келді. Әкесі оны еркелетіп «Әбіш» деп атады. Ол Түмен қаласындағы мектепті бітіріп, Санкт-Петербургте Михайловский артиллерия мектебін аяқтады. Алайда оның денсаулығы оған әскери академияға түсуге мүмкіндік бермеді. 1895 жылы Әбдірахман туберкулезден қайтыс болды. Бәйбішесі Ділдадан туған екінші ұлы Әкімбай да 7 жасында көз жұмды.

Ал, Мағаш деп аталып кеткен үшінші ұлы Мағауия Семейде оқуын бітіріп келгеннен кейін, өз ауылына оралды. Ол әкесінің талабы бойынша өлең жазумен айнаысты. Оның ең көлемді еңбегі «Медғат-Қасым» поэмасы. Мағаш өмірінің соңғы жылдары жергілікті судья болды.

Ал төртінші ұлы Тұрағұл 1875 жылы дүниеге келді. Тұрағұл «Алаш Орда» партиясының қоғам қайраткері, ақын және жазушы. Ол Джек Лондонның «Эскимос Киш» және «Мартин Иден», Максим Горькийдің «Челкаш», Неверовтың «Мария-большевичка», Болеслав Прустың «Антек» және тағы басқа шығармаларды қазақ тіліне аударған. Алайда, оның аудармалар сақталмаған. Ол 1934 жылы Шымкент қаласында қайтыс болды.

Абайдың ең танымал туындысы – 45 қысқа әңгімелерден немесе философиялық трактаттан тұратын «Қара сөздері». Бұл прозалық поэмада тарих, педагогика, моральдық және этникалық қазақтардың мәселелері көтереді. Абай «Қара сөздерін» қартайған шағында жазды және олар әлемнің көптеген тілдеріне аударылған, олардың арасында орыс, қытай, француз және басқалары.