Мақала авторлары континенттердің қосылуы екі жолмен жүруі мүмкін деген қорытындыға келді. Алдыңғы суперконтинент бөлінген кезде пайда болған мұхит арқылы (интроверсивті) немесе оны қоршап тұрған супермұхиттың қалдықтары арқылы (экстраверсивті). Бұл процестің қалай жүретіні мұхит плиталарының қалыңдығына байланысты.

Соңғы екі миллиард жыл ішінде жер континенттері бір-бірімен соқтығысып, суперконтинентальды цикл деп аталатын әр 300-500 миллион жыл сайын суперконтиненттер құратыны белгілі. Соңғы суперконтинент – Пангея 335-175 миллион жыл бұрын болған.

Ғалымдар тектоникалық плиталардың ұзақ мерзімді қозғалыстарының үлгісін жасап шығарды. Келесі суперконтинент Тынық мұхитының тартылуынан пайда болады. Нәтижесінде екі Америка, Еуразия және Австралия бірігеді деген қорытындыға келді.

Бүгінгі таңда Тынық мұхиты жылына бірнеше сантиметрге қысқарса да, жер бетіндегі ең үлкен мұхит болып қала береді. Шамамен 300 миллион жылдан кейін Еуразия, Австралия, Солтүстік және Оңтүстік Америка жабылып, мұхит тұтастай тартылып кетеді.

Оның орнында пайда болатын гипотетикалық суперконтинент Амазия деп аталады.

"Жер мүлдем басқаша болады. Теңіз деңгейі төмендейді. Ал суперконтиненттегі үлкен кеңістіктер өте құрғақ болады, тәуліктік температура өте жоғары болады", - деді зерттеу жетекшісі Чжэнсян Ли.

Талқылау