Сәбидің алғашқы екі айда жылау себебін білесіз бе?
Сәби жылауының басты себебі — қанағаттанарлықсыз физиологиялық қажеттілік. Кез келген жастағы адам ағзасына міндетті, физиологиялық (яғни табиғи) функциялардың белгілі бір жиынтығы тән — тамақ, ұйқы, тамақтану, зәр шығару, дефекация. Егер функцияны іске асыру қажеттілігі пайда болса-тамақ жейтін немесе ұйықтайтын уақыт келсе, ал қалауды жою мүмкіндігі жоқ болса, онда мұндай жағдайда қалай жыламауға болады?!
Диагностиканы жүзеге асыру — "уақыт келді" деген не екенін анықтау қиын емес, бірақ белгілі бір қиындықтар туындауы мүмкін. Физиологиялық қажеттіліктерді біз тек бесеуін ғана атап өткендіктен, оларды реті бойынша қарастырамыз.
Тамақ
Аштықты сезінгенде жылау – бұл өте жиі құбылыс, ал сау бала үшін жеуге тілек жиі жылаудың жалғыз себебі.
Диагностика негіздері: алдыңғы тамақтандырудан қанша уақыт өтті және ол кезде тәбеті болды ма (ему қарқындылығы бойынша анықталады). Ең бастысы-тағаммен байланыс (анасының кеудесі, қоспасы бар бөтелке) — баланың тыныштануына және жылаудың тоқтауына әкеледі.
Негізгі "диагностикалық" проблемалар қазіргі таңда танымал "талап бойынша азықтандыру" әдістемесімен байланысты. Ата — аналар көбінесе баланың нені талап ететінін түсіне алмайды: қолында жұбату керек пе әлде тамақ беріп пе? Нәтижесінде инстинктивті жылау аштық сезімінің көрінісі ретінде қарастырылады. Соның салдарынан баланы тұрақты әрі тәулік бойы тамақтандыру керек деп ойлайды.
Сусын
Ана сүтінен немесе сүт қоспасынан басқа сұйықтықты қолдану міндетті емес, ал көптеген педиатрлардың айтуынша тіпті қажетсіз. Сонымен қатар, түрлі жағдайлар мен климаттық факторлар жиі сұйықтықтың жоғалуына әкеледі. Мұндай жағдайлар мен факторларға күннің қызып кетуі (ауа райы, киім, жылытқыштар), ауаның құрғауы, тершеңдік жатады.
Шөлдің жылау себебі болып табылмайтыны туралы, ең алдымен, жоғарыда аталған сұйықтықтың жоғалуына итермелейтін факторлар болған жағдайда, сұйықтықтың қызып кету және тапшылығын мына белгілерге қарап білуге болады (терінің қызаруы, тер, тілдің құрғауы, ауыз қуысының қабынуы(молочница), сирек зәр шығару, зәрдің қою түсті болуы, серуендегеннен кейін терінің ылғалдануы).
Ең бастысы – шөлден жылағанын басу үшін балаға мүмкіндігінше мөлшерімен сұйықтықты беріп, оның өмір салтын қалыпқа келтіруді түсіну керек.
Бірақ! Дене қызуы бар кезде — кез келген жастағы баланы сұйықтыққа тойғызудың қажеті жоқ. Сұйықтық ішудің қажеттілігі оның тапшылығының нақты қауіптілігімен ешқандай салыстыруға болмайды.
Несеп
Несеп жолындағы қиындықтар ұлдарда қабынуы бар кезде жиі кездеседі. Бұл ауырсынуды несеп шығарғаннан баланың шыңғырып жылауынан байқауға болады. Сол себепті ауруды сездірмес үшін зәр шығарғанда бір реттік жөргегін ашып тастау керек. Егер диагноз расталса— сонда да дәрігердің көмегіне жүгіну кедерегі келтірмейді.
Дефекация
Ішектің босатылуы мен жылау мәселелері-кең таралған ауырсыну. Диагностиканың негізі — балада ұзақ уақыт бойы орындықтың болмауы фактісінің анықталуы (сағат 8-10, кем емес) және нәжістің болмауы дефекация мәселелерін көрсететін нақты симптомдармен ұштасуы-іштің кебуі, газиктердің жиі кетуі, бала аяқтарын ішке қысатын жылау. Диагноз, дегенмен, әлі де шыңдалғаннан кейін, жылаудың тоқтауымен расталады.
Ұйқы
Парадоксальды, бірақ факт — баланың ұйықтауы мүмкін емес ең жиі себеп-ұйықтаудың қарапайым ниеті, яғни ата-аналар тек баланы ұйықтауға асығады. Емдеудің ең жақсы тәсілі-шашырату және тыныш секіру және тазарту. Нақты себептер бар, бірақ олар әрдайым қайталанады. Сонымен қатар, сыртқы факторлардың әсері-өте шулы, өте ыстық, өте ашық.
Е. Комаровскийдің "Здоровье ребенка" кітабының материалдары бойынша ("Эксмо" баспасы)»)