Бейсенді әлеуметтің журналисі ретінде танытқан «Айтуға оңай» ток-шоуының продюсері, қарымды журналист қарындасы Әлия Құдайбергеннің де естеліктерін кейінге қалдырсақ та, мына жолдардан аттап өтпеу парыз.

«Сіздей адам жоқ екен, осыған күн өткен сайын көзім жете түсуде.

Бірде, ағаның атын атап, қолайсыздау бір жазбалар жазып, сыртынан біраз сөз айтқан адамды жерден ап, жерге сап, шыр-пырымыз шығып отырғанбыз. Аға кіріп келді. «Туысқандар, қалайсыңдар!» деп. Арқасындағы зілдей (іші толы кітап) рюкзагын терезенің алдына қоя салды да, бұрыштағы диванға барып жайғасты. Айтқымыз келіп отыр, әлгі жазба жайлы. Айта алмаймыз. Бір кезде әйтеуір, ебін тауып айттым-ау. Және «Дәл қазір өзіне хабарласып айтыңыз, екіжүзділігін» деймін ғой, зілденіп.

Аға түк таңғалмастан, тура суреттегідей жымиып қана: «Өөй, Әлек-е-е, көрдім оны. Ерунда. Жақсы жігіт ол, әлі-ақ түсінеді қатесін. Оған бола көңілдерің түспесін» дей салды. Болды, тақырып жабылды.

Тағы бірде жап-жас боп ағаға нешетүрліні айтып, сыртынан біраз нәрсе ұйымдастырмақ боп, көңілін ауыртқан адамға арада бірер жыл өткенде ақша беріп жүргенін байқадым. «Аға, бұл не сонда? Не деген ұяты жоқ адам анау?» дегеніме: «Әлеке, қиналып жүр екен. Жағдайын айтып, көмек сұрады. Жарайды, Әлеке, бақытты болсын» деген еді.

«Ағаның алдында бір адамды жамандап, сыртынан сөз етудің қажеті жоқ. Бәрібір қосылмайды. Түк естімеген адамдай монтиып отыра береді» деп күлетінбіз. Рас! Адам деген солай да тәрбиелейді екен ғой, жан-жағын. Бір адам туралы бір ауыз жаман сөз айтпастан, ешкімді сөз етпестен өмір сүру мүмкін бе, жалпы деп, таңғалам! Ағаға сырын айтпаған, мұңын шақпаған адам кемде-кем шығар?! Соның бірін де сыртқа шығармайтын. Айналасына кектену, тістену, біреуден қарымта қайтару, жөн-жосықсыз өкпе-реніш деген атымен жоқ еді ғой, ағада», дейді Әлия Құдайберген.

Талқылау